"Натхнёныя нянавісцю". Інтэрв'ю з заснавальнікам Tear The Throat

"Натхнёныя нянавісцю". Інтэрв'ю з заснавальнікам Tear The Throat


Этна-анархізм, музыка, нянавісць. Пра гэты і не толькі пагутарылі з Аляксеем Гарохавым Metalheads.by:Як вы вырашылі сабраць гурт, з чаго ўсё пачалося? 
Аляксей:Раней я ўдзельнічаў у гурце, які граў метал. А мяне заўсёды цікавілі сацыяльныя і палітычныя тэмы ў тэкстах песень. Але я заўважыў, што многія аматары металу не заўсёды звяртаюць увагу на тэксты. І таму, калі гэты гурт распаўся, я вырашыў працягнуць займацца музыкай, але ў стылі панк-хардкор. Я лічыў, што менавіта аматары гэтай музыкі зразумеюць і падтрымаюць тое, пра што гаворыцца у тэкстах ТТТ.  
MH:Як я разумею, для цябе вельмі важна данесці да людзей ідэю? Для цябе музыка не проста гук, але спосаб нешта сказаць людзям, вызваць нейкія пачуцці? 
Аляксей:Справа ў тым, што я не імкнуся нешта да кагосьці данесці. Я проста хачу выказаць свае думкі па сродках музыкі. Лічу, што бессэнсоўна намагацца кагосьці вучыць. Кожны сам сваім розумам павінен ствараць уласнае меркаванне. Я проста крычу аб тым, аб чым не магу маўчаць. І калі мой крык падтрымліваюць людзі, якія гэтак жа не могуць маўчаць - гэта добра! У гэты увесь сэнс.   
MH:Як ты ставішся да таго, што зараз усё больш і больш гуртоў спяваюць на беларускай мове? Лічыш гэта некім культурным адраджэннем ці музыкальным мейнстрымам?
Аляксей:Думаю, 50/50. Ёсць гурты, якія робяць гэта з мэтай адрадзіць беларускую культуру і сваім прыкладам паказаць, што беларуская мова гучыць моцна і прыгожа. Напрыклад, я лічу, што беларуская мова, як аніякая іншая падыходзіць для змрочнай музыкі кшталту блэк-металу. І такіх прыкладаў хапае. Тыя ж гомельскія Vietah гэта даказваюць! І вось менавіта гэтыя гурты ствараюць гэтую хвалю. Але ёсць і тыя, хто стараецца гэтую хвалю злавіць і ўжо неяк на ёй плысці.   
MH:Ваш праект - першы, які я пачуў на беларускай мове і які цалкам завязаны на этна-анархічнай тэматыцы. Чаму менавіта гэтая тэма, як удзельнікі гурта адносяцца да палітыкі? 
Аляксей:Скажу, што не я абраў гэтую тэму, а наадварот, тэма абрала мяне. Усё жыццё я глядзеў, слухаў, чытаў, аналізаваў усё гэта і потым пераносіў свае думкі на "паперу". Многія адмоўна ставяцца да так званага этна-анархізму, бо бачаць у гэтым нейкія супярэчнасці. Але, здаецца, усё новае выклікае такую рэакцыю ў большасці. А наконт палітыкі - ТТТ супраць яе і супраць тых, хто лічыць, што палітыка - гэта абавязковая частка жыцця грамадства.   
MH:Пяройдзем да альбома. Як праходзіў запіс? Ці былі якія-небудзь цяжкасці?
Аляксей:Мы добра рыхтуемся і стараемся запісваць усё хутка. Нейкіх цяжкасцей падчас запісу няма, бо ўсе, хто бярэ ў ім удзел, добра ведаюць і разумеюць адзін аднаго.  
MH:Хто адказвае за тэксты, хто за музыку? Што натхняла пры запісы, дзякуючы чаму альбом выйшаў менавіта такім, якім ёсць? 
Аляксей:За тэксты і за музыку адказвае адзін чалавек.  А натхняе толькі нянавісць. Думаю, што так і трэба ў хардкоры! Кожная песня - гэта рэакцыя на тое, што адбываецца вакол. А тое, што адбываецца, акрамя нянавісці, амаль нічога не выклікае. 
MH:Вы распаўсюджваеце свой альбом бясплатна. Адкуль такая шчодрасць? 
Аляксей:З нагоды трэцяй гадавіны ТТТ зроблены дыскі. Іх няшмат, і гэта падарункі. Але калі хто-небудзь з тых, хто атрымае дыск, дашле якую-небудзь суму на якуюсьці блізкую яму дабрачыннасць - будзе добра. Думаю, што ў гэтай панк-хардкор субкультуры трэба рабіць менавіта так. Аднак, на жаль, і тут ёсць людзі, якія імкнуцца зарабляць грошы.   
MH:Ці плануе гурт працягваць сваю дзейнасць? Мабыць гэта будзе новы альбом, кліп, тур? Якія ўвогуле ў вас планы на будучыню? 
Аляксей:Наконт таго, каб працягваць дзейнасць ці не, нават не стаіць і пытання. Мы і далей будзем ствараць і запісваць песні, вершы. Па магчымасці будзем выступаць, калі, канешне, будуць запрашаць. Карацей, будзем і далей рабіць усё тое, што робім ужо тры гады.   
MH:Гэтае пытанне патрэбна было задаць раней, неяк я яго прапусціў: на якую аўдыторыю скіравана ваша музыка? 
Аляксей:Думаю, што няма нейкай пэўнай аўдыторыі. Але мне б хацелася, каб гэта былі людзі, чые погляды на жыццё супадаюць з нашымі.   
MH:На гэтым мае пытанні заканчваюцца. Скажаш апошняе слова? 
Аляксей:Звяртаючыся да чытачоў, хачу сказаць, што які б шлях яны не абралі, няхай гэта будзе толькі іхні шлях. Шлях, які кожны з іх распачаў самастойна. Бо аб'яднанне менавіта такіх людзей - гэта сапраўдная сіла. А калі людзі проста бягуць адзін за адным - гэта натоўп.   

Гутарыў:Максім "Padre" Кавалёў